O hipoglikemii reaktywnej możemy mówić wtedy, gdy stężenie glukozy wynosi od 40-70mg/dl. To zaburzenie gospodarki węglowodanowej, które wiąże się z obniżeniem poziomu cukru we krwi około 3–5 godzin po posiłku. Hipoglikemii mogą doświadczyć także osoby, które nie są cukrzykami, właśnie wtedy nazywamy ją hipoglikemią reaktywną.
Dzisiaj zajmiemy się omówieniem przyczyn, objawów i sposobów zapobiegania hipoglikemii reaktywnej.
Kiedy można stwierdzić hipoglikemię reaktywną?
Jeśli stężenie glukozy we krwi wynosi poniżej 70 mg/dl (3,9 mmol/l), wtedy można mówić o hipoglikemii. Aby dokładnie rozpoznać hipoglikemię reaktywną, muszą zostać stwierdzone trzy warunki:
● obniżenie stężenia glukozy we krwi
● występowanie objawów niedocukrzenia kilka godzin po jedzeniu u osoby, która nie choruje na cukrzycę
● ustępowanie dolegliwości po spożyciu posiłku
Sądzi się, że główną przyczyną występowania zaburzenia jest gwałtowny wyrzut insuliny do krwi po posiłku bogatym w węglowodany proste. Insulina obniża poziom stężenia glukozy we krwi, dlatego cały ten proces przebiega bardzo szybko.
Hipoglikemia reaktywna – przyczyny
Zjawisko hipoglikemii reaktywnej nie zostało jeszcze dokładnie poznane. Na chwilę obecną istnieje niewiele badań, które mówią o tej przypadłości. Hipoglikemia reaktywna może mieć różne przyczyny:
- Siedzący tryb życia
- Nieregularne spożywanie posiłków i brak zbilansowanej diety
- Zbyt długie przerwy między posiłkami
- Głodzenie się
- Niespożywanie śniadań
- Spożywanie zbyt dużych objętościowo posiłków w porze wieczornej
- Spożywanie nadmiernej ilości alkoholu
- Dieta bogata w węglowodany za to bardzo uboga w tłuszcze
- Mała aktywność fizyczna
- Przewlekły stres
- Niewysypianie się
- Często dotyka osób, które w przeszłości stosowały mocno restrykcyjne, niskokaloryczne i nisko węglowodanowe diety i doszło u nich do znacznej utraty masy ciała
Objawy hipoglikemii reaktywnej
Objawy hipoglikemii reaktywnej przebiegają różnie w zależności od danej osoby, poziomu glikemii i czasu trwania niedocukrzenia. Najczęstszymi z nich są jednak:
- Niepokój
- Wzmożone uczucie głodu
- Nieodparta potrzeba zjedzenia czegoś słodkiego
- Osłabienie
- Problemy z koncentracją
- Nerwowość
- Drżenie/drętwienie kończyn
- Lęk
- Przewlekłe bóle i zawroty głowy
- Nieustanne uczucie zmęczenia
- Kołatanie serca
- Zwiększona potliwość
- Nadmierna senność, zwłaszcza w ciągu dnia
- Wzrost ciśnienia tętniczego
Jak leczyć hipoglikemię reaktywną?
Leczenie powinno wiązać się przede wszystkim ze zmianą nawyków żywieniowych:
- Należy codziennie jeść śniadania, maksymalnie do 2 godzin od przebudzenia
- Należy ograniczyć spożycie węglowodanów prostych takich jak: cukier, słodycze, słodkie napoje, soki owocowe, owoce z puszki, lub suszone owoce
- Każdy posiłek powinien być zróżnicowany, musi zawierać produkty bogate w tłuszcze, białka i węglowodany złożone
- W każdym posiłku powinny znajdować się świeże warzywa lub owoce (o niskim IG)
- Posiłki należy spożywać w równych odstępach czasowych, najlepiej co 3-4 godziny
- Posiłki powinny być bogate w błonnik
- Dieta powinna być oparta na posiłkach o niskim indeksie i ładunku glikemicznym
- Absolutnie nie wolno doprowadzać się do stanu głodzenia i dłuższych przerw w jedzeniu niż 3 godziny
- Należy unikać alkoholu
- Należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu w ciągu dnia
Na koniec ważna informacja: hipoglikemia reaktywna nie występuje na czczo, w nocy podczas snu, czy po aktywności fizycznej.
